De laatste weken

Na de cycloon en alle olie op het strand en in de zee dachten we dat we het nu wel gehad zouden hebben met het natuurgeweld. Net dat we ons weer opmaakten voor een week surfen met Adam zou er weer een cycloon overrazen. We begonnen ons nu echt zorgen te maken over onze laatste dagen in Australie.Zouden we nog wat zonneschijn krijgen?

We hebben onszelf in het water gedwongen, ondanks dat er weinig goede surfgolven waren, maar we wilden dolgraag op het board staan. Een paar keer hebben we op Alex Head wat golven kunnen pakken. Dit was met het weer de beste plek in de regio dus alle surfers lagen dan ook daar in het water. Dat maakte het voor ons moeilijker om een golf te pakken, want zodra wij een golf zagen en er klaar voor lagen had een ervaren surfer hem natuurlijk allang te pakken. Gelukkig is het een baai waar ook veel beginners komen en de ervaren surfers laten dan zo nu en dan een golfje lopen.
Met veel gepeddel, zware armen en veel spierpijn de dag erna toch hier en daar een goede golf kunnen surfen.

Tegen het weekend zagen de voorspellingen er nog steeds niet goed uit, maar we hebben onze spullen gepakt en zijn naar het noorden gereden. Van Chantelle en Richard mochten we de “Ute” lenen. Dit is een auto voor de echte Aussi. Ze zeggen: “Every guy has to have a ute”. Het is een utility car, een soort pick-up, maar dan een normale auto waar de achterbank tot en met de achterbak 1 grote open bak is, met een lederen cover. Die mochten we dus lenen. We zijn vanaf zondag 12 dagen op pad geweest met die car. Een beaut, die ute. Een flinke motor waar we elke truck en auto mee konden inhalen op Bruce Highway no. 1. De eenbaanssnelweg die het verkeer van Darwin tegen de klok in naar Cairns leidt.

Met alle campingspullen op naar het noorden dus (meer dan 1000 km rijden). Met deze keer 2 tops om over de tent te spannen om alle eventuele regen tegen te houden. In twee dagen zijn we naar Airlie Beach gereden. Dit is een toeristische “badplaats” aan de Whitsunday eilanden. Laat je niet misleiden door de naam, want er is in Airlie geen Beach te vinden. Het is een startpunt om de eilanden te bekijken en na elke 2 meter vind je een touroperator die hun tochten proberen te verkopen. Meestal moet je beschrijvingen met een korreltje zout nemen maar dit was de eerste keer dat het precies was zoals de Lonely Planet het beschreef.

Goed, welke tour kies je als je een eiland of nog beter het Great Barrier Reef wil bekijken. Nou geen tour met 180 man op een boot die 3 uur heen en 3 uur terug naar een entertainment ponton moet varen waar je vervolgens met zijn allen op een klein stukje gebied tijdens het snorkelen elkaar in het gezicht flippert en de vissen en het koraal voor je neus ziet verbleken. Maar een andere tour was er eigenlijk niet te vinden. Uiteindelijk hebben we met een catamaran met 80 man de eilanden rond gevaren en weinig van het beloofde koraal en reef vis gezien. Teleurgesteld hebben we de gratis eiland trip en de gratis campingovernachting afgezegd en zijn we de volgende dag weer terug naar het zuiden gereden.

Agnes Waters zat in ons geheugen als een leuke plek en, waar we onlangs hoorde, dat je daar eventueel ook naar het Reef zou kunnen. Op naar een klein dorpje aan de kust waar we op een camping aan de riviermond 5 overnachtingen zullen hebben onder een mega sterrenhemel waar we de melkweg van het zuiderlijk halfrond goed konden bekijken.

Tegen Agnes Water aan ligt het kleine plaatsje The Town of 1770. Hier meerde Captain Cook in het zelfde jaartal met zijn vloot aan. Het is niets meer dan peperdure huizen tegen de bergwand, een camping, een cafe en twee bedrijfjes die tochten naar het Reef aanbieden. Ook is Agnes Water een goede plek om te surfen voor beginners. Voor ons de perfecte plaats om te verblijven. Geen massa, lekker rustig.

We hebben hier een geweldige week gehad met veel zonneschijn, een heerlijke camping aan het water, 2 dagen surfen in voor ons perfecte golven en afsluitend met een fantastische trip naar het Great Barrier Reef (met 32 man en 5 uur Reef tijd) waar we nu echt onze voldoening hadden met prachtig koraal en geweldig gekleurde vissen, een seaturtle en zelfs 2 haaien!

Mooier hadden we de vakantie niet kunnen afsluiten en we zijn blij dat we ons gevoel hebben gevolgd.

Terugkijkend hebben we veel gedaan en gezien, maar nooit zoveel als we in eerste instantie hadden willen. Misschien hebben we met het weer dan wat pech gehad, want hebben zo goed als elke ramp en weertype die dit land kan hebben voorbij zien komen maar reden te meer om nog eens terug te komen met de kennis die we hebben opgedaan om een toekomstige reis voor te bereiden. Het land is groot, ontdenkbaar groot en er valt in een klein gebied ook te veel te zien en te doen. De trip naar Nieuw Zeeland is een extra die we voor geen goud hadden willen missen. De familie heeft ons met open armen ontvangen en namen ons op in hun leven. Heel erg fijn.

De ontilbare tassen staan gepakt en nou maar hopen dat we morgen geen overgewicht hebben :-D

Veel liefs van Mijke en Robbert

Hier de link naar de foto's:

Australia last few weeks

Het aftellen is begonnen

To all our English reading friends; you can find our English blog here

Vandaag hebben we op chonologische volgorde twee berichten gepost. Deel twee van Nieuw Zeeland staat onder dit bericht.

Terug in Australie horen we het nieuws dat er een Cycloon onderweg is en dat dat veel wind, regen en hoge golven met zich meebrengt.

Ondanks dat we heel graag wilden gaan surfen leek het ons en de locals verstandig om toch maar niet het water in te gaan. Een te wilde zee met huizen hoge golven. Kijken naar de goeie surfers is natuurlijk altijd leuk. Wat doe je als je plannen in de wind zijn gewaaid... Dan pak je je rugzak en ga je naar de Australian Zoo. Het park dat door Steve – Crikey! Loooook at it, it's beauuuuuutiful – Irwin groot is gemaakt. In deze zoo konden we alle vreemde dieren van Australie bekijken. Van Crocs tot Kangaroos en van Kookaburra's tot Wombats. Mocht je je afvragen welk geluid een Kookaburra maakt, zet je speakers aan en stel je voor dat je om 5 uur 's ochtends nog lekker in je bed ligt..... Moet je dat net zo hard lachen als zij? Wij wel!!!! Wij vinden het dan ook elke ochtend niet erg als we door deze grappige vogels worden gewekt (in tegenstelling tot veel Australiers).



Klik op play om de kookaburra's los te laten.


De Cycloon is inmiddels richting zee vertrokken en maakten wij ons wederom op voor een lekker dagje strand. Maar niets is minder waar. Tot overmaat van ramp heeft de cycloon op zee een olietanker geraakt en heeft die zijn lading verloren. Een kilometers lange kuststrook waar wij verblijven is overspoelt met olie! Een grote natuurramp voor Australie een een grote vakantieramp voor ons. Dan maar weer op ramptoerisme om te zien hoe erg het er aan toe is.



Afgelopen weekend waren we uitgenodigd om een weekendje te kamperen in Noosa. Een plaats waar we al eerder zijn geweest. Nu verbleven we op een camping aan de Noosa River en dit keer niet in een tent maar in een reusachtige Motorhome. Met de hele familie hebben we het erg naar ons zin gehad en hedden we tussen de buien door heel mooi en warm weer.

Ondertussen is de olie zo goed als opgeruimt en hebben we inmiddels alweer lekker in de zee kunnen zwemmen. Vandaag was weer een super dag. We hebben eindelijk Adam ontmoet (een andere neef) en hij heeft ons op een goede plek laten surfen. Mijke en ik hebben allebei een aantal goede golven gesurft!!

Hieronder de link naar het album.

Australia month 3 week 1

Ozzie greetz van Mijke en Robbert

Nieuw Zeeland - deel 2

Omdat de timetables op de verschillende wegenkaarten de laatste twee weken niet overeenkwamen met onze reistijden, besloten we zo snel mogelijk de regen achter ons te laten en in 1 ruk door te rijden naar het noorden. Op naar het Abel Tasman National Park.

Het park staat bekend om zijn mooie natuur met wandelingen en zeekayak mogelijkheden. Motueka is een stadje waarvanuit het National Park goed te bereiken is. Vanuit hier hebben we een taxi–wandel-taxi tocht geboekt en een kayak–wandel–zeil toer voor de dag erna.

We werden door een watertaxi naar een baai verderop in het park gebracht. Daarvandaan hebben we een stuk gewandeld naar een andere baai, waar we later door een andere taxi weer opgepikt werden. Na een mooie en warme wandeling hebben nog even een lekkere duik in de zee genomen.
Op de terugweg in de taxi was de zee erg ruig en konden we zien dat de kayakkers op zee het behoorlijk zwaar hadden. “Oh oh, daar moeten we morgen ook in peddelen.”

De volgende dag waren we al vroeg bij de kayak organisatie waar we met een klein groepje de zee op zouden gaan. Gelukkig was de zee die dag erg rustig en konden we op een relaxed tempo genieten van de baaien en de zeehonden die op de rotsen lagen te zonnen.



Na een echte koffie break in een prachtige baai was het nog maar een klein stukje naar het volgende deel van de dag. Een korte wandeling over de bergrug bracht ons naar een nieuwe baai waar een grote catamaran op ons lag te wachten. Hiermee zouden we terugzeilen naar Kaitiritiri de plaats waar we gister op de watertaxi zijn gestapt.

In totaal waren er zo'n 15 man aan boord van de Catamaran van kapitein Alan. Hij voer ons eerst uit de baai naar wat bezienswaardigheden waarna hij vroeg of Mijke de helmstok wilde nemen zodat hij de zeilen kon hijsen. Je had de blikken van de andere passagiers eens moeten zien. De kapitein heeft Mijke de hele tocht laten zeilen en uiteindelijk kwam het uit op een wedstrijdje wie de boot het snelste kon laten varen. Mijke won met een topsnelheid van 10.6 knopen. Een heerlijke tocht met prachtig weer.



Voldaan kwamen we die dag terug in de cabin. Hier wilde we nog een dagje blijven zodat we naar de het zonnige Golden Bay konden gaan. Bij navraag bleek de cabin al verhuurd en moesten we gauw een plan B maken. Na een telefoontje konde we zelfs op een Holiday Park in Golden Bay verblijven en verheugden we ons op een lekker dagje strand.

Helaas, de regen lijkt ons te achtervolgen want na aankomst in Pohara begon het uit de lucht te storten en hebben we niet veel van het strand kunnen genieten. De volgende dag naar Nelson.
Nelson is de arts en crafts stad van het zuidelijk eiland. Al ruim 20 jaar wordt hier een modeshow gehouden met Wearable Art wat we in het gelijknamige museum hebben bekeken.

De laatste dag wilden we in een lekkere spa verblijven waar Hanmer Springs om bekend zou moeten staan. Een mooie rit door de uitgestrekte natuur maar de befaamde Springs was meer een zwembad waar we een middagje hebben vertoeft en DE beruchte springs in het zwembad stonken door de sulfur mineralen een uur in de wind. Dan maar lekker in een heet badje stappen. Gelukkig hebben we de foto's nog...

Dan zit de Nieuw Zeeland reis er alweer op en hebben we ons klaargemaakt voor de terugreis naar Australie waar we de komende week weer op de surfplank willen gaan staan. Nieuw Zeeland is werkelijk een prachtig land met ongelooflijk mooie natuur. Zeker een land om nog eens terug te komen.

Hier de foto's van de laatste week

New Zealand - part 2

Groetjes, Mijke en Robbert

Nieuw Zeeland - deel 1

Deel 2 van de vakantie gaat naar Nieuw Zeeland. Drie weken hebben we de tijd om het zuiderlijk eiland te ontdekken. Met een gehuurde auto cruisen we het land door en slapen in cabins op verschillende holiday parken.

We vliegen op Christchurch waar we een auto gehuurd hebben en de eerste nacht verblijven. Ondanks de ruim 244.000 km op de teller hadden we ook aan de buitenkant kunnen zien dat de auto behoorlijk oud is. Bij het opnemen van de schade bleef de medewerker op ons aangeven kruisjes zetten op het formulier. Een dikke kras door de tekening had ook voldaan!

En oud was -ie, en dat moesten we na de eerste nacht ervaren. De accu was leeg! Hm, misschien ook een goed idee om de lichten uit te zetten... De reis ging als eerste naar de dichtsbijzijnde medetoeristen die ons uit de brand konden helpen. Gelukkig konden we snel de reis voortzetten.
In Oamaru hebben we piepkleine pinguinnetjes gezien, die we niet op foto mochten of konden zetten.
Dunedin (spreek uit: Denieden en geen Dunnedin) is een leuke studentenstad waar we de peninsula hebben rondgereden. Op een strandje hebben we een grote zeehond van dichtbij kunnen aanschouwen in zijn middagdutje. Bovenop de berg naast een veld vol schapen heeft een eigenaresse van een natuurschapenwolwinkeltje voor ons haar zaak nog even geopend. Hier hebben we even met haar gekletst en een dikke schapenwollen sjaal gekocht omdat de Nieuw Zeelandse zomer op de Hollandse lijkt.

Die ene lange broek met van die zakken aan de zijkant kon na een week tot soep gekookt worden dus moesten we noodzakelijkerwijs nog een extra broek aanschaffen (en we zijn al zo'n fan van die hikingbroeken!).

De snelwegen zijn hier tweebaanswegen (tegenliggers dus) en kunnen extreem lang en recht zijn. Bij een heuvel vraag je je af of er een bocht komt, maar nee, hij vervolgt gewoon weer met een rechte lange weg die tot aan de horizon strekt. Ook kom je er soms een half uur niemand tegen. Niet achter je, niet voor je. Behalve schapen die als bloemen uit elk veld reizen. Beeeeeeeh.


View Larger Map

We hebben een boottocht gemaakt door de Fiorden van het zuiden bij Milfort Sound. Deze prachtige (ondanks de regen) natuur is gevormt door de langzaam verdwenen gletjers in het gebied.

Na Te Anau ging de reis naar Queenstown waar we van een rivier af zijn gaan bodyboarden. Onder begeleiding gingen we door een wilde rivier waar mietjes in een bootje stappen maar de die hards met flippers en een stukje rubber naar beneden gestort worden. Queenstown is een super stadje waar je allerlei adventure activiteiten kan doen. Helaas waren de volgende twee nachten al geboekt dus konden we helaas niet lange blijven.

Mount Cook en de hike naar het eind van een van zijn vele gletsjers stond namelijk op het programma. Voordat we daar aankwamen reden we lang een betoverend meer. Ondanks de bewolking kleurde de lucht turqoise blauw. Alsof er een groot zwembad midden in de natuur is aangelegd. Het meer Pukaki krijgt deze kleur omdat de mineralen uit de berg in het smeltwater van de geltsjer worden meegenomen.
Gelukkig klaarde het de ochtend van de hike op waardoor we een prachtige wandeling hadden.



Lake Tekapo is ook zo'n meer maar iets minder gekleurd, hoewel nog steeds impressive. Omdat het weer goed bleef en we een luxere cabin hadden met uitzicht op het meer zijn we daar een nachtje langer gebleven. Ook konden we gelijk twee wassen draaien die mooi in de zon konden drogen.

En dan is er alweer meer dan een week voorbij en moeten we keuzes maken wat we nog allemaal willen doen en zien.

Glentunnel wordt de volgende tussenstop om de reis naar de westkust voort te zetten via de Arthurs' Pass. Gelukkig is het een verblijf van korte duur want voor 16 euro konden we ook niet meer verwachten dan een oud en achterstallige camping. Overigens zat er wel een mooie golfbaan aan vast waar we dan ook gretig gebruik van hebben gemaakt (Wat moet je anders in zo'n uitgestorven dorp).

De rit over Arturs' Pass was na opklaringen in de ochtend een wonderlijke rit. Ook hebben we de capuccino ons in het zonnetje laten smaken zodat we fris een mooie wandeling over bergrug konden maken.

Die avond kwamen we in Hokitika aan waar we mazzel hadden met de ondergaande zon. Beoordeel zelf de foto's maar!! We hebben ze niet bewerkt, echt niet.



Dan, een klein hoogtepuntje (letterlijk) van de trip. Op de Franz Jozef Gletsjer zijn we gedropt door een helicopter en hebben we op de gletsjer een wandeling gemaakt met pikhouweel en spikes. Een indrukwekkende ervaring om over bewegend "oer" ijs te lopen en soms zelfs er onder door!



Momenteel maken we ons op voor alweer de laatste week. Die gaat naar het noorden van het zuiderlijk eiland. O.a. Abel Tasman National Park en hopelijk is het weer daar beter dan gemiddeld de afgelopen 2 weken.

Vanuit een regenachtig Greymouth veel liefs van Mijke en Robbert

Hier vind je de foto's van Nieuw Zeeland.

New Zealand part 1

Camping

Binna Burra
Na drie weken in en rond Mooloolaba vertoeft te hebben, leek het ons leuk om nog iets meer van het land te zien en besloten we om er nog een weekje er op uit te trekken. De familie heeft ons volgepropt met mooie campingspullen en een auto, zodat we volledig voorbereid konden gaan kamperen. Ten minste, qua spullen. Want als onervaren kampeerders moesten we nog maar zien of we met al die spullen uit de voeten konden.

De eeste campingplek was in Binna Burra in het Lammington National Park ongeveer 3 uur rijden vanaf de Sunshine Coast. Lammington National Park is een groot natuurgebied met bergachtig regenwoud.

Omdat het in de bergen onder de bomen wat vroeger donker wordt konden we net voor donker de tent opzetten. Mijke moest nog nog wel even wennen in het donkere woud, met al die enge beesten en geluiden. Totdat ze een hele grote wandelende tak voor haar neus zag. Die heeft ze als huisdier gehad, dus dat is niet eng.
De tent stond en het avondeten moest worden klaargemaakt, inmiddels in het donker. Maar met de gaslamp kom je een heel eind. De eerste nacht werden we verrast door de frisse bergkou. Voor de tweede nacht hebben we maar gauw een warme deken geregeld.

Vanuit de (verlaten) campingplaats kan je verschillende wandelingen maken. Wij hebben gekozen voor een 12 km lange wandeling door regenwoud, langs kliffen en creeks. Het leuke aan deze wandeling was dat je in 4 uur veel verschillende natuur en wilde beesten tegenkomt.

Byron Bay
Na 2 nachten in het bos hadden we 3 nachten aan de kust geplant. En wel in het niet te mogen missen Byron Bay. Hier wilden we onze surfkwaliteiten opvijzelen met een huurboard. Byron Bay staat bekend als een van de meest populaire surfdorpen van Australie. Er heerst een klein beetje een hippie cultuur, maar waarschijnlijk omdat we er buiten het seizoen waren viel dat nu wel mee. Het dorpje is inderdaad erg gezellig met veel winkels en cafeetjes.

We hebben flink kunnen surfen, hoewel helaas voornamelijk in de stromende regen. Eenmaal terug bij de tent, via de strandopgang die aan de camping ligt, ontdekten we dat de tent voornamelijk bestand is tegen de Australische zon, maar niet tegen de Australische regen/waterval! Als een speer alle spullen veilig geprobeerd te stellen en te redden wat te redden viel. Gelukkig hadden we een extra zeil mee waarmee we het slaapgedeelte droog konden houden. Ook waren er wasdrogers om ons bedje droog en warm te maken.

Helaas bleef het de rest van de week regenen en moest de tent kleddernat terug in zijn hoes gestopt worden. De grrotste kampeerdoop hebben we goed doorstaan hoewel we het helemaal niet erg vonden om weer in thuis te komen bij de familie (warm en droog).

Vandaag hebben we ons klaar gemaakt voor ons volgende avontuur. Drie weken het Zuidereiland van Nieuw Zeeland. Morgenochtend worden we om 05:15u opgehaald en naar het vliegveld gebracht. Snel nog even wat uurtjes slaap meepikken dus....

Hier weer een selectie van de foto's met onderschrift.

Camping 1

Mijke en Robbert

Surf 's up!

Eindelijk was het dan zover. We hebben onze eerste surflessen gehad. Na verschillende folders van surfscholen te hebben bekeken, hebben we gekozen voor de surf academy van de enige echte Robbie Sherwell, wie kent hem niet...? (wij)
Robbie Sherwell mag een legende genoemd worden in de Australische surferswereld. Een opgewekte man die een aanstekende lach heeft en ons goed surfles gegeven heeft.
Op de eerste les kregen we de basics uitgelegd en kregen we gelijk een softboard onder ons kont. Leren opstaan op het board in het witte schuim ging de eerste les goed en we konden allebei op het board komen. De volgende dag mocht Robbert met Robbie mee "in the back". Mijke moest nog even in het witte schuim doorploeteren, maar doordat ze zo ongeveer prive les had van een betere leraar ging ze met grote stappen vooruit. Robbert had op het softboard 3 goeie lange golven te pakken. In een uur tijd is dat best veel, aangezien je meer dan de helft aan het terug peddelen bent naar de golven. Na 3 dagen les bleek Robbert volgens Robbie een groot talent te zijn en behoorde tot de top 10 van zijn beste leerlingen, hoewel Robbert daar met zijn spierpijn in de schouders en vermoeidheid een ander gevoel bij had.



Dat beloofd nog wat... De eerstvolende dagen op een "echt" surfboard waren echter een desillusie. Nog meer peddelen, nog meer balans houden, en nog minder op het board gestaan. Wat een verschil met die grote lange piepschuim boarden.(Hij ziet er wel stoerder uit met zo'm echt board.) Ook Mijke heeft het nog even op het board geprobeerd, maar het waxen en de pose ziet er stoerder uit dan het surfen zelf.


(We gaan binnenkort maar weer even een piepschuim board huren).

Maar, oefening baart kunst, en elke dag ging het met Robbert een stukje beter. De ene dag wat meer balans en de andere dag steeds beter opstaan. Wel met de nodige pijn in de knieen en spieren. Vrijdag in Noosa, een mooi rijk kustplaatsje zelfs 3 goeie (baby) golven gesurft!!! Mijke heeft wat meer met "the Pod" in het water gelegen, zolang we nog geen beter board hebben, want surfen gaat ze zeker. De Pod is een klein houten drijver die je om je pols bind waarmee je goed in de golven kan bodysurfen.

Helaas is het oefenen voor Robbert even gestopt omdat hij de deur tegen zijn voet heeft laten vallen en een 5 cm jaap in zijn voet heeft. Niet zwemmen, dus al helemaal niet surfen (tijd voor de mental side of surfing)

De familie verzorgd ons uitermate goed en op het moment vermaken we ons goed bij een van de gezinnetjes. Dit gezinnetje woont op 5 minuten lopen van het strand, dus moesten wij natuurlijk de zonsopkomst bekijken om 5 uur 's ochtends. Enigszins duf en met wat wolken aan de horizon vonden wij het toch een prachtige zonsopgang.



We hebben ook steeds een auto tot onze beschikking wat het voor ons erg gemakkelijk maakt om overal heen te rijden.Nu staat ons een weekje kamperen voor de boeg om nog wat meer van het land te bekijken. Lammington National Park en Byron Bay staat op het programma voordat we richting New Zeeland afreizen.

Natuurlijk hebben weer wat fotootjes online gezet. Die kan je hier bekijken.

Veel liefs van Mijke en Robbert


PS: Geen overstromingen en brandende hitte maar een heerlijke temperatuur van 30 graden en zon. Wat willen we nog meer.... (surfen)

Australia day

We zijn nu ongeveer een week in huis bij Marita en Mike. Qua klimaat is het nu "the wet season" en die doet dit jaar zeker zijn naam eer aan.

De afgelopen dagen heeft het geregend, veel geregend. Voornamelijk 's nachts/s' ochtends en 's avonds. Overdag was het meestal droog, behalve vrijdag, toen heeft het echt de hele dag door geplenst. Iets minder goed voor onze plannen om te surfen, maar aan de andere kant hebben we wat meer gerelaxed, geshopt, en wat van de omgeving gezien.

In een National Park "om de hoek" hadden we een picknick en hebben we een mooie wandeling gemaakt in het rainforrest. Na een warme wandeling konden we een frisse duik nemen in de poel met een waterval die nu overvloedig stroomde na alle regen.



Afgelopen maandag was het Australiaday. De dag waarop Australiers massaal de dag vieren dat Captain Cook Australie "ontdekte". Overal zie je dan de Australische vlag. Van vlaggetjes op de auto tot op de surfshorts en bikini's.
Australiaday voor de familie is de dag dat Tante Rie in 1950 in Australie arriveerde. Voor ons is het de dag dat we onze eerste waves pakten op Mooloolaba beach met een Boogieboard.



We hebben toen even de golven kunnen proeven, ter voorbereiding op onze eerste surflessen van morgen.

mijke op de boogieboard



robbert op de boogieboard



Maar morgen dus de surfplank!!!
We houden jullie op de hoogte van onze vorderingen ;-)

Voor een nieuwe serie foto's, klik hieronder...

Australie @ Mooloolaba

Veel Aussie greets van Mijke en Robbert

Down Under

Drie dagen Sydney en een week met een auto in verschillende hostels in New South Wales. Een week vol mooie views en verschillende landschappen. Genoeg te vertellen en te laten zien.

De drie dagen Sydney kwamen uit op een volle dag en twee halve dagen van wachten en/of slapen. Omdat we niet geslapen hadden in het vliegtuig van Hongkong naar Sydney waren we erg moe. De eerste dag hebben we dan ook alleen wat in de omgeving van het hostel rond gelopen en hebben we een rondje gelopen in Darling Harbour, een commercieel havengebied met restaurantjes en barretjes. Op dag twee met de bus naar de Harbour Bridge en de op schelpen geinspireerde Operahouse. Die avond zijn we daar ook naar een opera geweest (Madame Butterfly) wat erg mooi was. (Maar ook slaapverwekkend. Doordat we nog steeds niet helemaal uitgerust waren heeft Mijke gedurende Act 1 zitten knikkebollen en Robbert tijdens Act 2). De laatste dag Sydney hebben we van 11 tot half 4 zitten wachten op onze huurauto. De auto die wij wilden was er niet dus boden ze een klasse lager aan. Niet erg, maar dan moet er wel wat tegenover staan want we hadden al betaald en kregen geen refund. Uiteindelijk kregen we een gratis extra dag erbij gekregen.






De eerste rit ging naar de Blue Mountains, een paar uur rijden van Sydney en onderdeel van de Great Dividing Range, een gebergte wat bijna van noord tot zuid Australie de kust afsnijdt van de Outback. De Blue Mountains heeft zijn naam te danken aan de blauwige mist die de daar vooral groeiende eucalyptusbomen afstoten. Wel even wennen hoor, zo aan de linker kant van de weg rijden. Om richting aan te geven moet je je ruitenwisser aan doen en om je ruiten te wissen moet je je richting aangeven.... Aldaar hebben we een mooie zonsondergang met regen en onweer gezien en verbleven we in een knus hostel. Door alle drukte van de steden besloten we de dag erop naar de kust te rijden en ook een rustdag te nemen. Helaas was het geen strandweer maar daardoor hebben we wel de tijd kunnen nemen voor een wandeling door een moerassig bosgebied waar we voor het eerst een koala in het wild hebben gezien!



Geweldig die kleine schattige beertjes. Later hebben we ook nog het koala ziekenhuis bezocht waar zieke, aangereden, verbrandde koala's opgeknapt worden, en naar een park in de buurt waar je kangaroos kon voeren. We willen ze natuurlijk het liefst in het wild zien, maar zoals de Australiers zeggen; "als je ze niet in het wild ziet kan je ze maar beter in de zoo hebben gezien". Maar inmiddels hebben we ze ook in het wild gezien :-) Daarna door naar een hippie dorpje in een landelijke omgeving met mooie landschappen, maar een vreemd hostel. Het plan was om daarna weer richting de kust te gaan. Omdat op de route ook Mount Warning lag, een berg die te beklimmen is, zijn we daarheen gegaan aangezien het weer nog steeds geen strandweer was. Een super mooie tocht wat in een regenwoud begon en rotsachtig eindigte op de top. De laatste route ging vanaf Mount Warning naar de familie en omdat het weer was opgeknapt moesten we naturlijk een tussenstop maken bij een strand. Eindelijk heerlijk gezwommen in een doorzichtige zee met erg wit zand.

Inmiddels zijn we bij de familie waar we heelijk verwend worden en even niet meer opzoek hoeven naar slaapplekken en wat waar of hoe te eten. Het weer is regenachtig maar de temperatuur maakt het allemaal goed. Hopelijk liggen we snel met een surfplank in het water te dobberen.

Klik op de foto hieronder om een selectie van de foto's van de afgelopen week te bekijken, dan zie je ze wat groter dan de slideshow rechtsboven.

Australia Sydney to Mooloolaba

Dikke kus, Mijke en Robbert

Hong Kong deel 2

Dag 2 in Hong Kong; een volle dag.

Na het ontbijt zijn we met een tram, wat eigenlijk een Engelse bus op rails is, naar The Peak Train gegaan. Dit is het uitkijkpunt op Honk Kong Island. Onderweg naar de Peak Train kwam er een waterval van kleine Hong Kongse vrouwtjes over ons heen waar we letterlijk voor aan de kant moesten. Waar kwamen ze vandaan en wat gingen ze doen??
Het uitzicht op de top was wijds maar door het heiige weer niet overweldigend.



Hierna hebben we de Ferrie naar Kowloon genomen. Een enkeltje voor $1.70 (25eurocent) Lower Deck. Op de terugweg zaten we zonder dat we het door hadden Upper Deck en betaalde we $2.20. Dan zit je dus op dezelfde boot, op dezelfde banken, met hetzelfde uitzicht, maar dan ongeveer anderhalve meter hoger.

Op Kowloon hebben we heel wat kleine electronica winkeltjes van binnen gezien op zoek naar een onderwatercamera. Er staan in deze zaakjes meer verkopers dan klanten om hun producten te verkopen. Na flink afdingen konden we een goede prijs krijgen.

Omdat we het uitzicht vanaf Kowloon naar Hong Kong Island ook bij nacht wilde zien besloten we na het avond eten op Hong Kong Island nog een keer de Ferrie te nemen. Hier werden we verrast met een spectaculaire lichtshow. op het ritme van de chinese muziek kleurden vele gebouwen in hun eigen kleurpallet mee en de hoogste gebouwen gaven een spectaculaire lasershow op chinese muziek.



De laatste uren in hongkong hebben we doorgebracht in de vele straten achter het hotel. hier kreeg je een beeld van de chinees in de stad. Op elke hoek overvolle zaakjes met gedroogd voedsel en kleuren de winkels rood voor het chinese nieuw jaar. ook hebben we op de valreep nog een chinees ritueel in een echte temple gezien. overal wierrook en allerlei boeda's met biddende mensen. De wierrook kwan zelfs door het dak heen zetten.




Klik hieronder om een selectie foto's van Hong Kong te bekijken.

Hong Kong

Hong Kong

Na een prima vlucht maar met weinig slaap in Hong Kong aangekomen; lokale tijd 07:30u, Nederlandse tijd 00:30u. Nadat we de bagage al vrij snel hadden opgepikt moesten we op het vliegveld wachten op de transfer naar het Hotel. Tijdens de busrit van ongeveer 40 minuten konden we mooi even de stad van een afstandje bekijken. Wat een hoop woonflats staan er, en hoog! Een mega brug met bochten bracht ons naar Hong Kong Island. In het Hotel aangekomen moesten we in de lobby een uurtje wachten totdat de kamer gereed was. Half in slaap versuft op de bank, want inmiddels was het alweer 04:00u Nederlandse tijd. Toen de kamer klaar was bracht de uiterst vriendelijke Chinese piccolo onze tassen naar de kamer. Daar plofte we op bed en hebben ongeveer 4 uurtjes geslapen.

Letterlijk opge"fris"t een niet al te warme douche zijn we te voet de straat op gegaan om wat te eten, want dat konden we wel weer even gebruiken na zo'n trip. Op straat keken we ons ogen uit naar de hoeveelheid kleine winkeltjes in de straten met gedroogde specerijen/zeevruchten. Ook voelden we ons reuzen tussen alle kleine aziaten. Tja, en waar ga je wat eten en vooral wat. Want alles staat in het Chinees en uit die leuke tekeningetjes kunnen we nog maar weinig opmaken.
Gelukkig kregen we een kaart met Engelstalige beschrijving. Een Seafood restaurant vol Chinesen. In gebrekkig Engels kregen we uitleg over de maaltijden. Twee dingen uitgekozen en heerlijk gekliederd met stokjes. Het gelei op de vis maakte het er niet makkelijker op.

Daarna nog een beetje rondgewandeld en terug in het hotel onze volgende vlucht van maandag ingechecked. Morgen de stad verder verkennen met camera op zak en voordat we het vliegtuig instappen hebben we onszelf getrakteerd op een heerlijke massage.

Onze eerste bestemming: Hong Kong

Wat is een reis naar Australie zonder stop over. We konden kiezen tussen verschillende vluchten en prijzen. Bij onze deal zit een 2 nachten - 3 dagen stop over in Hong Kong.

Hieronder een Google maps print van de locatie. We zitten op Hong Kong Island in een hotel om eens lekker te relaxen in een wereldstad na een lange vlucht.


url1: De Google maps locatie
url2: Het Ramada Hotel

Na 3 dagen Hong Kong te hebben verkend reizen we door naar Australie. Daar zullen we eerst in Sydney aankomen. Hier verblijven we 2 nachten in een Youth Hostel. Dit hostel is een omgebouwd treinstation waar de carriages omgebouwd zijn tot kamers.


url3: Hostel Railway Square duurt lang om te laden...

Hieronder zie je de streetview op ons Hostel.


View Larger Map

Nadat we 3 dagen in Sydney de stad hebben verkend gaan we met een huurauto richting Brisbane en familie. Hoe en wat we vanuit daar allemaal gaan doen staat nog niet vast, dat willen we graag de aussie way ontdekken.

Surfs up!!

De voorbereidingen zijn in volle gang

Dag allemaal,

Welkom op het weblog van Mijke en Robbert. Vanaf januari 2009 zullen we hier al onze ervaringen, verhalen, foto's en filmpjes plaatsen van onze reis naar Hong Kong, Australie en Nieuw Zeeland.

Momenteel zijn we druk bezig met de voorbereidingen voor onze reis. Met nog krap 2 maanden te gaan kunnen we al bijna niet wachten, maar zoals ze in de oudheid al hebben gezegd...

- patientia virtus -

Om vast in de stemming te komen hier wat links...

http://www.aussieslang.com/

http://humour.200ok.com.au/basic_guide_to_aussie_life.html