Het aftellen is begonnen

To all our English reading friends; you can find our English blog here

Vandaag hebben we op chonologische volgorde twee berichten gepost. Deel twee van Nieuw Zeeland staat onder dit bericht.

Terug in Australie horen we het nieuws dat er een Cycloon onderweg is en dat dat veel wind, regen en hoge golven met zich meebrengt.

Ondanks dat we heel graag wilden gaan surfen leek het ons en de locals verstandig om toch maar niet het water in te gaan. Een te wilde zee met huizen hoge golven. Kijken naar de goeie surfers is natuurlijk altijd leuk. Wat doe je als je plannen in de wind zijn gewaaid... Dan pak je je rugzak en ga je naar de Australian Zoo. Het park dat door Steve – Crikey! Loooook at it, it's beauuuuuutiful – Irwin groot is gemaakt. In deze zoo konden we alle vreemde dieren van Australie bekijken. Van Crocs tot Kangaroos en van Kookaburra's tot Wombats. Mocht je je afvragen welk geluid een Kookaburra maakt, zet je speakers aan en stel je voor dat je om 5 uur 's ochtends nog lekker in je bed ligt..... Moet je dat net zo hard lachen als zij? Wij wel!!!! Wij vinden het dan ook elke ochtend niet erg als we door deze grappige vogels worden gewekt (in tegenstelling tot veel Australiers).



Klik op play om de kookaburra's los te laten.


De Cycloon is inmiddels richting zee vertrokken en maakten wij ons wederom op voor een lekker dagje strand. Maar niets is minder waar. Tot overmaat van ramp heeft de cycloon op zee een olietanker geraakt en heeft die zijn lading verloren. Een kilometers lange kuststrook waar wij verblijven is overspoelt met olie! Een grote natuurramp voor Australie een een grote vakantieramp voor ons. Dan maar weer op ramptoerisme om te zien hoe erg het er aan toe is.



Afgelopen weekend waren we uitgenodigd om een weekendje te kamperen in Noosa. Een plaats waar we al eerder zijn geweest. Nu verbleven we op een camping aan de Noosa River en dit keer niet in een tent maar in een reusachtige Motorhome. Met de hele familie hebben we het erg naar ons zin gehad en hedden we tussen de buien door heel mooi en warm weer.

Ondertussen is de olie zo goed als opgeruimt en hebben we inmiddels alweer lekker in de zee kunnen zwemmen. Vandaag was weer een super dag. We hebben eindelijk Adam ontmoet (een andere neef) en hij heeft ons op een goede plek laten surfen. Mijke en ik hebben allebei een aantal goede golven gesurft!!

Hieronder de link naar het album.

Australia month 3 week 1

Ozzie greetz van Mijke en Robbert

Nieuw Zeeland - deel 2

Omdat de timetables op de verschillende wegenkaarten de laatste twee weken niet overeenkwamen met onze reistijden, besloten we zo snel mogelijk de regen achter ons te laten en in 1 ruk door te rijden naar het noorden. Op naar het Abel Tasman National Park.

Het park staat bekend om zijn mooie natuur met wandelingen en zeekayak mogelijkheden. Motueka is een stadje waarvanuit het National Park goed te bereiken is. Vanuit hier hebben we een taxi–wandel-taxi tocht geboekt en een kayak–wandel–zeil toer voor de dag erna.

We werden door een watertaxi naar een baai verderop in het park gebracht. Daarvandaan hebben we een stuk gewandeld naar een andere baai, waar we later door een andere taxi weer opgepikt werden. Na een mooie en warme wandeling hebben nog even een lekkere duik in de zee genomen.
Op de terugweg in de taxi was de zee erg ruig en konden we zien dat de kayakkers op zee het behoorlijk zwaar hadden. “Oh oh, daar moeten we morgen ook in peddelen.”

De volgende dag waren we al vroeg bij de kayak organisatie waar we met een klein groepje de zee op zouden gaan. Gelukkig was de zee die dag erg rustig en konden we op een relaxed tempo genieten van de baaien en de zeehonden die op de rotsen lagen te zonnen.



Na een echte koffie break in een prachtige baai was het nog maar een klein stukje naar het volgende deel van de dag. Een korte wandeling over de bergrug bracht ons naar een nieuwe baai waar een grote catamaran op ons lag te wachten. Hiermee zouden we terugzeilen naar Kaitiritiri de plaats waar we gister op de watertaxi zijn gestapt.

In totaal waren er zo'n 15 man aan boord van de Catamaran van kapitein Alan. Hij voer ons eerst uit de baai naar wat bezienswaardigheden waarna hij vroeg of Mijke de helmstok wilde nemen zodat hij de zeilen kon hijsen. Je had de blikken van de andere passagiers eens moeten zien. De kapitein heeft Mijke de hele tocht laten zeilen en uiteindelijk kwam het uit op een wedstrijdje wie de boot het snelste kon laten varen. Mijke won met een topsnelheid van 10.6 knopen. Een heerlijke tocht met prachtig weer.



Voldaan kwamen we die dag terug in de cabin. Hier wilde we nog een dagje blijven zodat we naar de het zonnige Golden Bay konden gaan. Bij navraag bleek de cabin al verhuurd en moesten we gauw een plan B maken. Na een telefoontje konde we zelfs op een Holiday Park in Golden Bay verblijven en verheugden we ons op een lekker dagje strand.

Helaas, de regen lijkt ons te achtervolgen want na aankomst in Pohara begon het uit de lucht te storten en hebben we niet veel van het strand kunnen genieten. De volgende dag naar Nelson.
Nelson is de arts en crafts stad van het zuidelijk eiland. Al ruim 20 jaar wordt hier een modeshow gehouden met Wearable Art wat we in het gelijknamige museum hebben bekeken.

De laatste dag wilden we in een lekkere spa verblijven waar Hanmer Springs om bekend zou moeten staan. Een mooie rit door de uitgestrekte natuur maar de befaamde Springs was meer een zwembad waar we een middagje hebben vertoeft en DE beruchte springs in het zwembad stonken door de sulfur mineralen een uur in de wind. Dan maar lekker in een heet badje stappen. Gelukkig hebben we de foto's nog...

Dan zit de Nieuw Zeeland reis er alweer op en hebben we ons klaargemaakt voor de terugreis naar Australie waar we de komende week weer op de surfplank willen gaan staan. Nieuw Zeeland is werkelijk een prachtig land met ongelooflijk mooie natuur. Zeker een land om nog eens terug te komen.

Hier de foto's van de laatste week

New Zealand - part 2

Groetjes, Mijke en Robbert

Nieuw Zeeland - deel 1

Deel 2 van de vakantie gaat naar Nieuw Zeeland. Drie weken hebben we de tijd om het zuiderlijk eiland te ontdekken. Met een gehuurde auto cruisen we het land door en slapen in cabins op verschillende holiday parken.

We vliegen op Christchurch waar we een auto gehuurd hebben en de eerste nacht verblijven. Ondanks de ruim 244.000 km op de teller hadden we ook aan de buitenkant kunnen zien dat de auto behoorlijk oud is. Bij het opnemen van de schade bleef de medewerker op ons aangeven kruisjes zetten op het formulier. Een dikke kras door de tekening had ook voldaan!

En oud was -ie, en dat moesten we na de eerste nacht ervaren. De accu was leeg! Hm, misschien ook een goed idee om de lichten uit te zetten... De reis ging als eerste naar de dichtsbijzijnde medetoeristen die ons uit de brand konden helpen. Gelukkig konden we snel de reis voortzetten.
In Oamaru hebben we piepkleine pinguinnetjes gezien, die we niet op foto mochten of konden zetten.
Dunedin (spreek uit: Denieden en geen Dunnedin) is een leuke studentenstad waar we de peninsula hebben rondgereden. Op een strandje hebben we een grote zeehond van dichtbij kunnen aanschouwen in zijn middagdutje. Bovenop de berg naast een veld vol schapen heeft een eigenaresse van een natuurschapenwolwinkeltje voor ons haar zaak nog even geopend. Hier hebben we even met haar gekletst en een dikke schapenwollen sjaal gekocht omdat de Nieuw Zeelandse zomer op de Hollandse lijkt.

Die ene lange broek met van die zakken aan de zijkant kon na een week tot soep gekookt worden dus moesten we noodzakelijkerwijs nog een extra broek aanschaffen (en we zijn al zo'n fan van die hikingbroeken!).

De snelwegen zijn hier tweebaanswegen (tegenliggers dus) en kunnen extreem lang en recht zijn. Bij een heuvel vraag je je af of er een bocht komt, maar nee, hij vervolgt gewoon weer met een rechte lange weg die tot aan de horizon strekt. Ook kom je er soms een half uur niemand tegen. Niet achter je, niet voor je. Behalve schapen die als bloemen uit elk veld reizen. Beeeeeeeh.


View Larger Map

We hebben een boottocht gemaakt door de Fiorden van het zuiden bij Milfort Sound. Deze prachtige (ondanks de regen) natuur is gevormt door de langzaam verdwenen gletjers in het gebied.

Na Te Anau ging de reis naar Queenstown waar we van een rivier af zijn gaan bodyboarden. Onder begeleiding gingen we door een wilde rivier waar mietjes in een bootje stappen maar de die hards met flippers en een stukje rubber naar beneden gestort worden. Queenstown is een super stadje waar je allerlei adventure activiteiten kan doen. Helaas waren de volgende twee nachten al geboekt dus konden we helaas niet lange blijven.

Mount Cook en de hike naar het eind van een van zijn vele gletsjers stond namelijk op het programma. Voordat we daar aankwamen reden we lang een betoverend meer. Ondanks de bewolking kleurde de lucht turqoise blauw. Alsof er een groot zwembad midden in de natuur is aangelegd. Het meer Pukaki krijgt deze kleur omdat de mineralen uit de berg in het smeltwater van de geltsjer worden meegenomen.
Gelukkig klaarde het de ochtend van de hike op waardoor we een prachtige wandeling hadden.



Lake Tekapo is ook zo'n meer maar iets minder gekleurd, hoewel nog steeds impressive. Omdat het weer goed bleef en we een luxere cabin hadden met uitzicht op het meer zijn we daar een nachtje langer gebleven. Ook konden we gelijk twee wassen draaien die mooi in de zon konden drogen.

En dan is er alweer meer dan een week voorbij en moeten we keuzes maken wat we nog allemaal willen doen en zien.

Glentunnel wordt de volgende tussenstop om de reis naar de westkust voort te zetten via de Arthurs' Pass. Gelukkig is het een verblijf van korte duur want voor 16 euro konden we ook niet meer verwachten dan een oud en achterstallige camping. Overigens zat er wel een mooie golfbaan aan vast waar we dan ook gretig gebruik van hebben gemaakt (Wat moet je anders in zo'n uitgestorven dorp).

De rit over Arturs' Pass was na opklaringen in de ochtend een wonderlijke rit. Ook hebben we de capuccino ons in het zonnetje laten smaken zodat we fris een mooie wandeling over bergrug konden maken.

Die avond kwamen we in Hokitika aan waar we mazzel hadden met de ondergaande zon. Beoordeel zelf de foto's maar!! We hebben ze niet bewerkt, echt niet.



Dan, een klein hoogtepuntje (letterlijk) van de trip. Op de Franz Jozef Gletsjer zijn we gedropt door een helicopter en hebben we op de gletsjer een wandeling gemaakt met pikhouweel en spikes. Een indrukwekkende ervaring om over bewegend "oer" ijs te lopen en soms zelfs er onder door!



Momenteel maken we ons op voor alweer de laatste week. Die gaat naar het noorden van het zuiderlijk eiland. O.a. Abel Tasman National Park en hopelijk is het weer daar beter dan gemiddeld de afgelopen 2 weken.

Vanuit een regenachtig Greymouth veel liefs van Mijke en Robbert

Hier vind je de foto's van Nieuw Zeeland.

New Zealand part 1